2016ko MARTXOAREN 8ko IRAKURKETA Hau ez da gure bakea! FEMINISMOAK EGINGO GAITU HERRI

Bake hitza izan dugu hiz­pi­de azken urte haue­tan Eus­kal Herrian. Nahiz eta jada dis­kur­tso poli­ti­ko hege­mo­ni­koe­tan, bakea, segur­ta­su­na­ga­tik ordez­ka­tu duten agin­ta­ri poli­ti­koek. Bakea ez da soi­lik zuze­ne­ko indar­ke­ria­rik edo gerra­rik gabe­ko egoe­ra. Femi­nis­tok, bakea: giza esku­bi­dee­kin, gara­pen sozia­la­re­kin eta natu­ra­re­ki­ko erres­pe­tua­re­kin lotu­ta­ko epe ertain eta luze­ko pro­ze­su kon­ple­xu gisa uler­tzen dugu. Gureak bai­li­ran har­tu ditu­gu zen­bait gerra, nahiz eta ez gai­tuz­ten kon­tuan har­tu. Horre­la, ara­zo han­diak behin kon­pon­du­ta, solu­zio-bidean jarri­ko zire­la­koan geun­den. Bai­na ez dugu kon­fian­tza­rik jada, ez bai­ta­go horre­ta­ra­ko boron­da­te­rik. Nor­ma­li­za­zio pro­ze­sua bizi dugu­la Eus­kal Herrian dios­ku­te. Patriar­ka­tua­ren fun­tzio­na­men­du «baketsua» ale­gia? Bai­na ema­ku­meok ez gara «bakean» bizi, ez behin­tzat ema­ku­meon kon­tra­ko indar­ke­ria nor­mal­tzat duen bake egoe­ra neu­tra­li­za­tu hone­tan: zei­ne­tan, ema­ku­meon aur­ka­ko gutxies­pe­nak, irai­nak, gus­tu­koak ez diren txis­teak, kol­peak, erail­ke­tak, pre­ka­rie­ta­te eta mutu­rre­ko pobre­zia egoe­rak, etab egu­ne­ro­ko errea­li­ta­te diren gurean. Ez dugu patriar­ka­tua­ren bakean sines­ten, herri­ta­rron ahal­dun­tze, eta herria erai­ki eta anto­latze­ko bide femi­nis­ta auke­ratzen dugu.

Kri­si hitzaz han-hemen­ka dihar­du­gu azken bola­da luzean. Gre­zie­raz auke­ra esan nahi du «kri­siak» eta gu alda­ke­ta­ren auke­ra, eta berau nora­bi­detzean berres­ten gara. Eus­kal Herria­ren buru­ja­betza femi­nis­ta­ren bidean, ale­gia. Honek oina­rri izan behar ditu: buru­ja­betza indi­bi­dual eta kolek­ti­boa, eta femi­nis­moa nos­ki. Buru­ja­betza femi­nis­ta ordea, ez dugu egoe­ra ideal, esta­ti­ko eta mugie­zin baten gisa­ra iru­di­katzen, pro­ze­su dina­mi­ko eta momen­tu­ro alda­ko­rra izan­go den ipar moduan bai­zik. Etor­ki­zu­ne­ko Eus­kal Herria erai­kitze­ko nora­bi­dea, ezta­bai­da sozial anitzen ondo­rioz zehaz­ten joan­go gara. Pro­ze­su honek egin­go gai­tu herri.

Horre­ta­ra­ko, estra­te­gia kolek­ti­bo femi­nis­ta bat osatze­ko apus­tua­ri hel­du behar dio­gu. Bate­tik, Eus­kal Herria osatzen dugun sub­jek­tuon buru­ja­betza bul­tza­tu­ko duen ahal­dun­tzea hezur mamitze­ko, gor­putzak (emo­zio, desirak, beha­rrak, pen­tsa­men­duak) eta harre­ma­nak eral­da­ke­ta pro­ze­sua­ren erdi­gu­nean jarri­ko ditue­na. Eta bes­te­tik, komu­ni­ta­tea­ren sorre­ra, herri­gin­tzan, herri­ta­rron par­te har­tzean, Eus­kal Herria­ren aska­pen pro­ze­su eta gataz­ken kon­pon­bi­dean era­gi­ten duen ahal­dun­tze pro­ze­sua ere behar beha­rrez­koa dugu, guta­su­nak egi­ten gai­tue­la­ko libre.

Bide orri hau, gaur egun exis­titzen diren zapal­kun­tza anitzak gain­ditze­ko bidean uler­tzen dugu guk, Eus­kal femi­nis­moak eman digun zapal­kun­tza hiru­koitza­ren (sexu-gene­ro, kla­se eta kul­tu­ra zapal­kun­tzak) ikus­pe­gia­ren aitor­tza­tik, inter­sek­zio­na­li­ta­tea­ren norabidean.

Beraz, bai­me­nik eta bar­ka­me­nik eska­tu gabe, eus­kal femi­nis­tok bagoaz! Eus­kal Herrian buru­ja­betza femi­nis­ta erai­kitze­ko femi­nis­tok kalean kon­tra-bote­rea arti­ku­latzea­re­kin bate­ra, bote­rea­ren jabe izan behar dugu. Bote­rea har­tzea gai­ta­sun poli­ti­koa eta intzi­den­tzia ira­baz­tea dela uler­tzen dugu, mapa poli­ti­koa bal­din­tza­tu ahal iza­te­ko, har­tzen ari diren era­ba­ki eta neu­rrie­tan era­gi­te­ko eta alda­ke­ta sozia­la­ren oina­rriak mar­ka­tu ahal iza­te­ko. Honez gain, bote­re har­tzea ahal­dun­tze per­tso­nal eta kolek­ti­boa­re­kin ere lotzen dugu. Horre­ta­ra­ko, Mugi­men­du Femi­nis­ta­ren aitor­tza poli­ti­koa lor­tu behar dugu, lider­go femi­nis­ta bat osa­tuz eta bote­re guneak ira­ba­ziz. Hau epe motzean lor­tu deza­ke­gu alian­tza eta estra­te­gia komu­nak eza­rriz gero, eta Eus­kal Herrian femi­nis­mo­tik era­gin­go duen gune femi­nis­ta iraun­ko­rra osatuz.

Eta bidean, femi­nis­moak, herri­ta­rron ahal­dun­tze kolek­ti­boaz, egin­go gai­tu herri. Demo­kra­zia erra­di­ka­la, par­te har­tzea, gataz­ken kudea­ke­ta nego­zia­ke­ta­ren bitar­tez, jus­ti­zia sozia­la­ren alde alian­tza anitzak xaxa­tuz, alter­na­ti­bak erai­ki eta sare­tuz, eta aniz­ta­su­nean oina­rri­tu­ta­ko Eus­kal Herria sor­tuz. Erron­ka han­diak ditu­gu eus­kal femi­nis­tok eskuar­tean, bai­na muse­ko par­ti­da hone­tan han­di­ra jokatze­ko teno­rean gau­de. Enbi­doa­ri hordagoa!

Femi­nis­moak egin­go gai­tu herri!

Hau ez da gure bakea!

Eus­kal Herri­ko Bil­gu­ne Feminista

2016ko Martxoa­ren 8an