Azken asteetan jakin izan dugu hainbat euskal preso politikori babes politiko eta juridikoa kendu zaiela. Honen aurrean, Amnistiaren Aldeko eta Errepresioaren Aurkako Mugimenduak honakoa adierazi nahi du:
Urte erdia pasatu da gure mugimenduak hartutako konpromiso baten harira EPPK zatitu nahi izatea leporatu zigutela. Konpromisoa honakoa zen:
…hainbat kasu eman daitezkeela zeinetan preso batzuk asistentzia gabe gera litezkeenak. (…) Horrelako kasuetan guk prestutasuna agertu dugu kide horiek babes politiko eta asistentzialik gabe ez uzteko.
Aitzakia paregabea bihurtu zen batzuentzat, baieztapen honetatik tiraka, gure mugimenduari eraso egin ahal izateko eta desagerrarazten saiatzeko. Jokaldi honen bidez mugimenduak zeraman hazkundea gelditu baldin ez bazuten ere, onartu behar dugu egindako kalteak hazkunde hori nabarmen moteldu zuela.
Hilabeteak pasatu dira eta gertatu egin da gerta zitekeela ohartarazi genuen hori. Lehenengo aldia da hainbat preso politikori babes politiko eta asistentziala kentzen zaiena duintasun jarreretan mantenduko direla esateagatik. Lehenengo aldia da kartzelara eraman zituzten tinkotasun jarreretan mantentzeagatik zenbait preso politikori babes soziala kentzeko ahalegina egiten dela.
Iaz ezagutu genuen zenbait kartzeletara heldutako zurrumurru ozena: laster hainbat kide EPPKtik kanporatuko zituzten estrategia berriarekin
bat ez egitegatik. Handik gutxira eta horrelako erabaki batek sor zezakeen lurrikaraz jabetuta, errudun bat bilatzeari ekin zioten, eta hori izan da, hain zuzen ere, Amnistiaren Aldeko eta Errepresioaren Aurkako Mugimenduari eskegi nahi izan dioten kartela.
Errealitatea, ordea, beste bat da. Gure mugimenduak eskenatoki hau aurreikusten zuen eta horregatik hartu zuen bidetik borrokalaririk ez uzteko konpromisoa. Hori dela eta, Amnistiaren Aldeko eta Errepresioaren Aurkako Mugimenduak kide horiei babes politiko, humano eta asistentziala bermatuko diela iragarri nahi dio Euskal Herriari. Denborak bakoitza bere tokian jartzen omen du eta kasu honetan esaera betetzen ari da. Horrelako gertaerek gure jarrerak indartu baino ez dituzte egiten eta mugimendu honen existentziaren beharra berretsi. Jo ta ke irabazi arte!
Euskal Herrian, 2016ko ekainaren 18a.