[Fotos] Etxe­rat exi­ge poner freno a las atro­ci­da­des con­tra l@s pres@s

Oiha­ne Oza­miz (miem­bro de Etxerat):

«Bue­nos días a todos y todas y muchas gra­cias por acu­dir una vez más a nues­tra convocatoria.

Las últi­mas sema­nas están depa­ran­do un sin fin de con­cul­ca­cio­nes de los dere­chos de las y los pre­sos polí­ti­cos vas­cos, así como de sus fami­lia­res, ami­gos y ami­gas. Agre­sio­nes como las sufri­das por Ser­gio Polo, Die­go Ugar­te en dos oca­sio­nes y has­ta que­dar incons­cien­te, Unai Bil­bao y Arkaitz Bellón son una bue­na mues­tra de ello. Pero no la úni­ca. La san­tur­tzia­rra Oiha­na Gar­men­dia estu­vo a pun­to de falle­cer por un incen­dio en Fleury. La pre­sa polí­ti­ca aler­tó de la situa­ción, gri­tó, gol­peó la puer­ta has­ta lesio­nar­se, pero los car­ce­le­ros tar­da­ron en sacar­la de allí por­que esta­ban vien­do un partido.

Toda­vía exis­ten pri­sio­nes en las que se pre­ten­de apli­car el cacheo humi­llan­te antes de entrar en un vis a vis. Alme­ría, Cur­tis, Jaén, Cáce­res o Mála­ga son pri­sio­nes don­de pre­sos, pre­sas, fami­lia­res, ami­gos y ami­gas lle­van ya casi ocho meses sin vis a vis. Dece­nas, cen­te­na­res de vises per­di­dos, miles de kiló­me­tros reco­rri­dos, un ries­go infi­ni­to en cada cur­va y mul­ti­tud de abra­zos y besos roba­dos. Los fami­lia­res, enci­ma, esta­mos sien­do san­cio­na­dos con has­ta nue­ves meses sin nin­gún tipo de visi­ta en caso de alzar la voz ante seme­jan­tes injusticias.

El mes de mayo nos está arro­jan­do una media de tras­la­dos muy supe­rior a la media. Con­ti­núan con el labo­ra­to­rio repre­si­vo. Nue­vas medi­das. Ais­la­mien­to, sole­dad, chan­ta­je y per­se­cu­ción. Per­se­cu­ción que tam­bién se extien­de a los ihes­la­ris polí­ti­cos. Es el caso de los cua­tro jóve­nes recien­te­men­te dete­ni­dos en Ipar Eus­kal Herria, don­de rea­li­za­ban una vida y acti­vi­dad com­ple­ta­men­te pública.

Ya bas­ta. Están jugan­do con la vida y los dere­chos de las y los pre­sos polí­ti­cos vas­cos. Están en una rule­ta rusa cons­tan­te. Les pegan, les aís­lan y les ponen al bor­de de la muer­te. Con la dis­per­sión, con la Cade­na Per­pe­tua, con la no libe­ra­ción de los y las que tie­nen enfer­me­da­des gra­ves e incu­ra­bles, con las pali­zas y veja­cio­nes, con la des­aten­ción o con el inten­to de des­tro­zar­les como per­so­nas y mili­tan­tes polí­ti­cos. A los fami­lia­res, ami­gos y ami­gas nos uti­li­zan como una pie­za más a gol­pear en su cons­tan­te chantaje.

Es hora de decir bas­ta. Hay que poner freno a seme­jan­tes atro­ci­da­des. Es hora de que aque­llos y aque­llas que se lle­nan la boca hablan­do de dere­chos huma­nos, de res­pe­to y demás pala­bras boni­tas alcen su voz ante lo que está ocu­rrien­do en las pri­sio­nes del Esta­do espa­ñol. Nues­tra pacien­cia tie­ne un lími­te y cree­mos que es nece­sa­rio dar pasos reales, con­cre­tos, visi­bles y con­tun­den­tes para res­pe­tar los dere­chos de los y las pre­sas polí­ti­cas vas­cas y así Eus­kal Herria ten­ga un futu­ro mejor para todos y todas.»

Gara​.net:

Mai­der ALUSTIZA
Jon Enpa­ran­tza­ren emaztea

«Jon Aran­jue­zen dago iso­la­men­duan. Ez du inor ikus­ten eta 24 orduak baka­rrik ema­ten ditu. Hiru ordu baka­rrik ate­ratzen dute patio­ra. Hila­be­te egon da dei­rik egin gabe, tele­fono deiak uka­tu­ta izan ditue­la­ko eta orain aurrez aurre­koe­kin ara­zoak ditu­gu. Bost seme-ala­ba ditu­gu eta ez digu­te uzten ume guz­tiak sar­tzen bis bate­ra. Horrek supo­satzen du hila­be­tean behin baka­rrik denez aurrez aurre­koa, umeek bi hilean behin ikus­ten dute­la beren aita. Nahiz eta fami­lia uga­ria denean denak sar­tze­ko auke­ra iza­ten den, uka­tu egin digu­te. Gai­ne­ra orain ekai­ne­ko bis‑a ken­du egin digu­te, uztai­le­koa hil hasie­ran izan­go denez, oso ger­tu geratzen dire­la argu­dia­tu­ta. Beraz, bi hila­be­te ez, hiru hila­be­te egon­go dira umeak aita iku­si gabe. Hori gutxi bada, lehe­nen­go aurrez aurre­koan ziur­ta­tu zigu­ten bost seme-ala­bak bate­ra sar­tu ahal izan­go zire­la. Bai­na hara iris­te­ra­koan azal­pe­nik eman gabe bisik gabe gera­tu­ko gine­la esan zigu­ten. Izu­ga­rriz­ko ezta­bai­da edu­ki ondo­ren esan zigu­ten hiru sar zitez­kee­la eta bi kan­poan uztea era­ba­ki behar izan genuen. Min gehien ema­ten due­na­re­kin estutzen ari dira, aita­ren dis­per­tsioa eta iso­la­men­dua umeak ordain­tzen ari dira».

Neka­ne BASAURI
Jose­ba Arre­gi­ren emaztea

«Une hone­tan Jaen­go eus­kal pre­soak gose gre­ba muga­ga­bean dau­de. Aza­roan katxeo­ekin hasi eta aste­be­te­ra pre­soek era­ba­ki zuten katxeoak zeu­den bitar­tean aurrez aurre­koei uko egi­tea. Hain­bat hila­be­tez egon ginen horre­la, azal­tzen gine- nean sala­ke­ta jarriz espetxean eta Jae­nen. Urta­rri­la­ren 2an ordea, pre­so baten emaz­tea ez zuten katxea­tu eta barru­ra sar­tu zen. Hor­tik aurre­ra ez bazi­gu­ten katxeatzen, pro­ba egi­ten genuen barru­koak ate­ratze­ko. Otsai­le­ko plan­to oro­ko­rrak zire­la-eta, eska­tu genuen zuzen­da­ria­re­kin hitz egi­tea hau­rrak ez katxeatze­ko. Hasie­ran beraie­kin sar­tu behar zen nagu­sia katxea­tu behar zute­la esa­ten zuten, bai­na azke­nean lor­tu zuten ama ate­raino sar­tu eta umeek aita ikus­tea. Hila­be­te haue­tan aurrez aurre­koe­ta­tik bost edo sei­tik bat baka­rrik sar­tzen zen. Ez da izan alea­to­rio edo rota­to­rioa. Jaen­go pre­soak azken zaz­pi urteak iso­la­men­du modu­lue­tan bizi izan dira. Api­ri­lean berriz, denak ate­ra dituz­te iso­la­men­du­tik eta modu­lue­tan saka­ba­na­tu dituz­te. Une hone­tan ez dute elkar ikus­ten, batzuk baka­rrik dau­de eta bes­te batzuk bina­ka. Urte guz­ti haue­tan pix­ka­na­ka esku­bi­de pila bat ken­tzen joan dira eta bizi bal­din­tzak murriz­ten. Bi ira­kur­gai baka­rrik dituz­te, arro­pak edo opa­riak jasotze­ko ere murriz­ke­tak izan dituz­te. Guz­ti honen­ga­tik eta iku­si­ta aurrez aurre­koe­kin egi­ten ari dire­na gose gre­ba muga­ga­bea ezar­tzea era­ba­ki dute. Egoe­ra kru­de­la da, bai­na gar­bi dau­ka­gu, zer­bait lor­tze­ko denak elkar­tu eta lor­tu egin behar dugu­la, inon­dik ez zai­gu­la­ko eto­rri­ko. Gose gre­ba­ri ekin zio­te­nean baze­ki­ten zigo­rrak jaso­ko zituz­te­la eta auto­ma­ti­ko­ki lau-bost egu­ne­ra bes­te kar­tze­la batzue­ta­ra era­man zituz­ten lau pre­so. Sala­tu behar da beraien bahi­ke­ta, kru­de­la bai­ta fami­lien­tza­ko ez jaki­tea zure seni­dea non dagoen 15 egunetan».

Jaio­ne GARMENDIA
Oiha­na Gar­men­dia­ren ahizpa

«Publi­ko­ki sala­tu nahi dut Oiha­na­ri eman­da­ko tra­tu irain­ga­rria. 45 minu­tu tar­da­tu zituz­ten kez bete­ta­ko zie­ga bate­tik ate­ratzen eta gero bi ordu itxa­ron behar izan zuen ospi­ta­le­ra era­ma­te­ko, nahiz eta ke into­xi­ka­zio bat jasan. Une hone­tan Fleuryn dau­den eus­kal pre­so guz­tiak zigor­tu­ta dau­de mitard-etan. Horie­ta­ko bi, elkar­ta­su­na adie­ra­zi zien pre­so komun bat mitard-era bida­li dute­la­ko sar­tu dira. Borro­ka­re­kin jarraitze­ko asmoa dau­ka­te ger­ta­tu­ta­koa espetxea­ren ardu­ra bai­ta. Sua era­gin zuen nes­kak psi­kia­tri­ko batean egon behar­ko zuen eta zie­ga ber­di­ne­ra itzu­li dute. Kar­tze­la­ko ardu­ra­du­nek pro­to­ko­loa­ren ara­be­ra joka­tu dute­la esa­ten dute, bai­na ara­zoa da 38 per­tso­na­ren bizitza­re­kin joka­tu dute­la eta berri­ro ger­ta­tu lite­kee­la. Gai­ne­ra, bisi­tak ere murriz­ten ari dira, lehen zaz­pi geni­tuen eta orain sei bakarrik».

Marian MORALES
Ger­man Uri­za­rren emaztea

«Api­ri­la­ren 20an aurrez aurre­koa izan nuen nire sena­rra­re­kin Alge­ci­ra­sen. 45 minu­tu­ko bisi­ta buka­tu ondo­ren, bes­te seni­de batzuk agur­tu nituen kar­tze­la­tik irte­ten nin­doa­la. Igan­dean Ger­ma­ne­kin hitz egin nuen tele­fo­no­tik ara­zo­rik gabe, bai­na aste­le­he­nean bera­re­kin dagoen bes­te pre­so baten emaz­teak esan zidan ez zegoe­la eta ez zekie­la zer­ga­tik. Kar­tze­la­ra dei­tu nuen eta segur­ta­sun neu­rrien­ga­tik ezin zida­te­la ezer esan eran­tzun zida­ten. Hurren­go egu­nean Ger­ma­nek dei­tu zidan esa­nez iso­la­men­duan sar­tu dute­la eta hiru hila­be­te­ko zigo­rra jarri dida­te­la bera iku­si gabe eta komu­ni­ka­zio­rik izan gabe, katxeoak gra­ba­tu omen ditu­da­la­ko. Gezu­rra da eta larrie­na da zigo­rrak jar­tze­ko edo­zein gau­za asma­tu dezaketela».

Ana MARTIN
Julen Larri­na­ga­ren ama

«Urrian kar­tze­la­tu zute­ne­tik ez dugu aurrez aurre­ko­rik izan katxeoak dire­la-eta. Bere nes­ka­la­gu­nak baka­rrik iku­si du behin. Ilo­bak ikus­te­ko ere ara­zoak jarri zituz­ten, bai­me­na eman ondo­ren azke­nean ez baitzie­ten sar­tzen utzi, bere semeak ez zire­la argudiatuta».