Nos encontramos con Unai Vázquez a la salida del palacio de justicia de Barakaldo a donde ha acudido para firmar un documento. Trámite que realiza cada día desde que hace ahora 6 meses recuperara la libertad de manera provisional trás haber sido encarcelado por la Audiencia Nacional acusado de pertenecia a banda armada. Lo curioso de todo esto es que el único delito que dice haber cometido este joven barakaldés, no es otro que desarrollar una práctica internacionalista. «El internacionalismo no es delito» es la camapaña que recientemente ha presentado Askapena para apoyar a las personasintegradas en este sumario y a la propia práctica internacionalista. Unai nos ha presentado el blog que han puesto en marcha para recabar apoyos y nos ha contado de qué manera estas complicadas circuntancias han cambiado su vida.
Hk: Irailaren 28a hainbat militante internazionalisten bizia idatzita geratu den data esanguratsua da. Zer da duela urte bateko irailan gertatu zena?
-Egun hartan Euskal Herri osoko 7 pertsona atxilotuak izan ginen, ETA-ko kide ginela leporatuta. Azken finean gure jardun internazionalistarengatik. Gogoan izan behar da ze nolako kontestuan gertatu ziren atxiloketa hauek. Aste batzuk arinago, ETAk su etena aldarrikatu zuen eta hor kokatzen da estatuaren erantzun bortitza. Bake proposamen bati atxiloketa eta errepresio gehiagorekin erantzun zioten. Hortik egun batzutara beste kide bat atxilo hartu zuten Iparralden eta beste 4 pertsona komisaldegian azaldu behar izan ziren beraien izenak autoan agertzen zirelako. Komisaldegian 3 egun eman genituen. 7 atxilotuetatik, 5 kartzelaratu gintuzten. Nire kasuan 6 hilabete eman nituen kartzelan eta kalera ateratzeko 60.000€ aurkeztu behar izan nituen Audientzia Nazionalean. Orain egunero joan beharra daukat epaitegira sinatzera.
Hk: Duela urte bateko erasoa ez da internazionalismoaren kontrako lehenengo oldarraldi errepresiboa ezta?
-Ez horixe. Hauxe da momentuz eman duten azken urratsa baina bageneraman azken bi urteetan internazionalismoaren kontrako intoxikazio kanpaina etengabeak pairatzen. Nire kasuan adibidez, «El Pais» egunkariak artikulu bat atera zuen Bolivian egon nintzeneko gezur ikaragarriak aipatzen. Komunikabide gehienek dinamika batean sartu ziren non edozein ekimen internazionalista kriminalizatua izaten zen. Honek islada zuzena izan du brigadistengan esaterako, hainbat brigadista deportatuak izan ziren Chiletik Maputxeekin harremanetan jartzeagatik eta zenbait brigadistei Israelek Palestinan sartzeko aukera ukatu die. Colonbiako kasua ere aipagarria da: «Aguilas negras» erakunde paramilitarrak brigadista bat mehatxatu egin zuen.
Hk: Eta orain «Internazionalismoa ez da delitua» kanpaina jartzen duzue martxan… Zer lortu nahi duzue?
-Kanpaina honen bitartez babesak bildu nahi ditugu, bai prozesatuak gauden 5 pertsonon alde baina baita jarduera internazionalistaren alde. Ez dugu pentsatzen Askapenako kide izateagatik prozesatuak izan garela baizik eta gure lan internazionalistarengatik. Hori da min egiten diena eta horren kontra egiten dute. Kanpaina sinadura bilketa bat izango da. Ez dugu bakarrik erakunde edo ONG internazionalisten atxikimendua bilatzen, baizik eta internazionalismoaren beharra sentitzen duen edozein elkarterengana joko dugu, Euskal Herrian zein nazioartean.
Hk: Luze mintzatzen ari gara internazionalismoaz. Azalduko zenuke zer adierazi nahi duzuen hitz horrekin?
Elkartasunari buruz ari gara. Elkarren artean bakoitzak bere herritik proiektu amankomun bat eraikitzea. Guk elkartasuna egiten dugu. Elkarren arteko egitasmo bat. Elkartasunaren ekimena era kolektiboan ulertua.
Hk: Zergaitik egon da horrenbeste urteetan zehar internazionalismoa estatuen jo puntuan?
-Internazionalismoaren ikuspegitik jauzi koalitatiboa eman da azken urteetan Euskal Herrian. Nazioarteko elkartasuna ez sektorialki jorratzen baizik eta gero eta sektore gehiago ikusten dute beharra internazionalismoa garatzeko, bakoitzak bere esparru eta borroka eremutik. Holako sareek izugarrizko kaltea egiten diete estatu inperialistei. Bertako borrokek islada bat izaten dute munduan zehar eta munduko borrokek ispilua topatzen dute geurean.
Hk: Nola ulertu daiteke egun bizi izaten ari garen prozesu politiko hasi berri honetan estatuek zuena bezalako epaiketa politikoak burutzen tematua jarraitzea?
-Holako prozesuek ez lukete lekurik izan behar inoiz ez, egoera politikoa dena dela. Beste herrietan mirestu egiten diren jardunak: herria eraikitzea, elkartasun sareak sortzea…, hemen zigortu egiten dira. Gaur egun, biolentzia politikoaren aitzakia baliatu ezin dutela oraindik ere lekuz kanporago ikusten dugu jarduera errepresibo itsu hau.